Thursday, February 28, 2019

Jonge Rembrandt

Zelfportret op jeugdige leeftijd, 1628
Door zijn werk speelde Rembrandt met licht en donker. In een van de eerste zelfportretten gebruikte hij scherpe contrasten(clair-obscur) om zijn karakter te verhelen.

Hier valt het licht op zijn wand. Hij heeft krullend, verward haar. Zijn voorhoofd en ogen vallen in de schaduw. Hij maakte direct oogcontact met ons, maar zijn blik is emotieloos.

Op dit schilderij toonde Rembrandt wie hij in de werkelijk was - onzekere, jonge man, zonder speciale gezichtskenmerken. Hij toonde geen rijkdom of sociale status dus hij was misschien nog steeds geen beroemde man. Hij was wel een jongen die nog geen zelfvertrouwen had.



bronnen:
https://www.thoughtco.com/rembrandts-selfportraits-4153454
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zelfportret_op_jeugdige_leeftijd_(ca._1628)
https://marchavlasblom.files.wordpress.com/2016/06/zelfportretscriptie-tdk-marchavlasblom.pdf

6 comments:

  1. De schaduw valt op zijn gezicht op een uitstekende manier. Zijn ogen lijken beetje leeg want ze verborgen in schaduw zijn. Hij was een jonge, mysterieuze man die in zijn gedachten verdwaald was.
    Wanneer ik over tehniek spreek, kan ik alleen zeggen dat het een voortreffelijke voorbeeld van kleur en licht spel is.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ik denk dat ook. Door zijn portretten zien we hoe hij zich voelde en wat hij van zichzelf dacht. Hij heeft verschillende lichttechnieken gebruikt om dat te portretten.

      Delete
  2. Ik vind dit schilderij echt ongewoon, en zijn spel met licht en kleur dat zijn kenmerken weergeeft heel interessant.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dat denk ik ook! Echt een interessant manier om te schilderen.

      Delete
  3. Ik vind het heel interessant hoe je altijd kunt zien dat het een Rembrandt-schilderij is vanwege het gebruik van schaduwen.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dat heb ik ook gemerkt. Zijn schilderijen zijn herkenbaar.

      Delete